هوش معنوی چیست؟ - مجله سرگرمی

هوش معنوی یا SQ به میزان استعداد یک فرد برای درک بعد غیر مادی انسان و میزان توانایی او در درک و حرکتش به سوی خداوند اشاره دارد و شامل توانایی حفظ تعادل فکری و آرامش درونی، راهنمایی شناختی انسان، داشتن عملکردی همراه با بصیرت و مهربانی می باشد. انسان به واسطه هوش بالای معنوی به سوال سازی در ارتباط با مسائل اساسی و مهم در زندگی اش می پردازد تا از طریق آن در زندگی خود تغییر ایجاد کند.

این هوش در ارتباط با مسائلی است که ما به آنها اعتقاد داریم و نقش باورها، عقاید و ارزش ها را در فعالیت هایی که برعهده می گیریم، مدنظر قرار می دهد. در تعاریفی که دانشمندان از آن ارایه داده اند مفاهیم انعطاف پذیری در برابر تغییرات، درس دریافت از شکست ها، داشتن معنا و هدف در زندگی، خلاقیت، نوآوری و توسعه خودآگاهی وجود دارد.

هوش معنوی ظرفیت احساس، درک و توجه به والاترین قسمت های وجود خود، سایر انسان ها و دنیا پیرامون می باشد و یاری می نماید تا انسان به سوالات غایی درخصوص معنای زندگی و ارتباطاتش بین انسان و دنیای که در آن زندگی می نماید پاسخ دهد و زمانی که فرد بتواند زندگی خود و تمام کارها و فعالیت هایش را با معنویت تلفیق کند در واقع هوش معنویش تبلور یافته است.

در واقع SQ اشاره دارد به مهارت ها، توانایی ها و رفتارهای لازم برای:

• توسعه و حفظ ارتباط با منش غایی همه موجودات
• کامیابی در جستجوی معنی زندگی
• یافتن یک جهت اخلاقی که به راهنمایی ما در زندگی یاری نماید
• درک معنویات و ارزش ها در زندگی شخصی و روابط بین فردی

رابطه هوش معنوی و هوش هیجانی

با آنکه هوش هیجانی و هوش معنوی به دو ظرفیت مختلف در انسان اشاره می نمایند اما عقیده بر این است که این دو به یکدیگر وابسته هستند. هوش هیجانی ما را قادر می سازد تا بتوانیم احساسات خود را شناخته و آن را به صورت مطلوبی ابراز و اداره کنیم و در شناخت و درک هیجانات دیگران و دیدن چشم اندازشان به ما یاری می نماید. باور بر این است که به حداقل، کمی هوش هیجانی احتیاج است تا بتوان یک سفر معنوی را شروع کرد. اما وقتی که رشد هوش معنوی شروع شد، هوش عاطفی هم بسیار تقویت می گردد، در واقع آنها به طور مثبت یکدیگر را تقویت می نمایند.

آنچه که بین هوش عاطفی و معنوی تفاوت قایل می گردد این است که هوش هیجانی ما را نسبت به حالت هیجانی گروه، رویدادها و ارتباطات حساس می سازد و هوشمندی معنوی به کشف عقل و حکمت در امر مسایل احساسی و شعوری می پردازد.

هوش بالای معنوی به ما یاری می نماید در حالی که آرامش بیرونی را بدون توجه به شرایط حفظ می کنیم بتوانیم به نحوی هوشمندانه و عاقلانه عمل کنیم. یک توانایی ذاتی در انسان است که مانند هر هوش دیگری می بایست رشد یابد. به عبارت دیگر همه ما با توانایی در تکامل این ظرفیت هوشی متولد می شویم اما گروه کمی از ما از آن استفاده می کنیم در حالی که بهره و سود آن بسیار است.

ویژگی های یک فرد با هوش معنوی بالا

• هدفمندی در زندگی
• تعمق و تفکر در هستی
• دارای قدرت مقابله با سختی ها، دردها و شکست ها
• بالا بودن خود اگاهی در این افراد (آگاهی از نقاط قوت و ضعف خود، تسلط بر فکر خود)
• درس دریافت از تجربیات و شکست ها
• توانایی فرصت ساختن از دشواری های زندگی
• اراده واختیاردرتشخیص و توانایی ایستادگی در برابر جمع و هم رای نشدن با عامه مردم
• پرداختن به سجایای اخلاقی و اهمیت دادن به آنها
• توانمند بودن در خودداری و کنترل خویش
• برخورداری از حس انعطاف پذیری بالا
• فداکاری و از خودگذشتگی

و در نهایت یک فرد باهوش در این زمینه قادر است ارزش ها و کیفیت های معنوی را به نحوی به کار گیرد که منجر به ارتقای سلامت روحی و جسمی وی گردد.

از آنجا که هدف علم روان شناسی رهایی دادن انسان ها از دودلی، عدم اعتماد به نفس و پرورش شخصیت واحد و مستقل و آرام می باشد لذا پرورش هوش معنوی در انسان ها ازهمان دوران کودکی می تواند درصد بیشتری از اهداف روان شناسی را جامه عمل بپوشاند. از طرف دیگر رویکردهای معنوی به دانش و سلامت، اخیرا مورد تاکید و توجه محققان و اساتید قرار گرفته است و بعضی از مطالعات تحقیقاتی به آنالیز تاثیر معنویت بر سلامت پرداخته و در کشورهای توسعه یافته، دانشکده های پزشکی، مواد آموزشی درباره مذهب، معنویت و سلامت را در محتوای درسی خود گنجانده اند.

dubairo.ir: دبی: زیباترین شهر حاشیه خلیج فارس و امارات

euroro.ir: اروپا: سفر به مهد فناوری و میراث دار تمدن باستانی روم و یونان